- маншаъ
- [منشأ]а1. ҷои нашъат, ҷои пайдоиш, мабдаъ2. маҷ. зодгоҳ, ватан
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
маншаъ
Смотреть что такое "маншаъ" в других словарях:
афлотуния — [افلاتونيه] фалс. равияи идеалистӣ, ки аз таълимоти Афлотун (олами ирфонии идеяҳоро ба олами воқеии ашё муқобил мегузошт) маншаъ мегирад, платонизм … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
мабдаъ — [مبدأ] а 1. ҷои оғоз, ҷои пайдоиш; асл, асос, маншаъ 2. аввали ҳар чиз ва ҳар кор; оғоз, ибтидо; мабдаи ҳаракат нуқтаи оғози ҳаракат … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
манбаъ — [منبع] а 1. чашма; саргаҳи об: манбаи об( и шифобахш) 2. ҷои баромади чизе, сарчашма, маншаъ: манбаи даромад, манбаи дониш, манбаи илҳом, манбаи нур, манбаи асосии беморӣ 3. маъхаз; сарчашмаи ахбор ва маълумот (барои таҳқиқот) … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
маъдан — [معدن] а 1. кон, ҷои филизот, санг ва ғ., ки канда аз замин мебароранд 2. моддаи химиявии ғайриорганикӣ, ки дар қишри Замин ба таври табиӣ (дар шакли пайвастаҳо) хобидааст, минерал 3. пайвастаи табиии аз конҳо истихроҷшуда, ки дар корхонаҳои… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
